Tο γνωμικό της ημέρας.

Η φύσις μηδέν μήτε ατελές ποιεί μήτε μάτην.

Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Tο γνωμικό της ημέρας.

Η ιστορία είναι μια πινακοθήκη όπου υπάρχουν λίγοι αυθεντικοί πίνακες και πολλά αντίγραφα.

Alexis de Tocqueville, 1805-1859, Γάλλος πολιτικός φιλόσοφος και ιστορικός,συγγραφέας του βιβλίου "Η δημοκρατία στην Αμερική"

Τραγούδι.....Αληθινό και ζωντανό.

Μάνα μου Ελλάς

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Δημητράτος

Δεν έχω σπίτι πίσω για να 'ρθώ
ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να περπατήσω μια Πρωτομαγιά.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.

Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.

Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού
Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.

Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.


Δεν έχω άγιο πια να προσκυνώ
ούτε καντήλι σ'άδειο ουρανό
δεν έχω ήλιο ούτε αστροφεγγιά 
να τραγουδήσω μια Πρωτομαγιά.

Tο γνωμικό της ημέρας.

You know you've read a good book when you turn the last page and feel a little as if you have lost a friend. 

Paul Sweeney,συγγραφέας

Το γνωμικό της ημέρας

Οι άνθρωποι δεν προσέχουν αν είναι χειμώνας ή καλοκαίρι, όταν είναι ευτυχισμένοι.

 

Άντον Τσέχωφ, 1860-1904, Ρώσος συγγραφέας

Tο γνωμικό της ημέρας.

Απόλαυσε. Σήμερα είναι οι παλιές καλές μέρες που θα θυμόμαστε με νοσταλγία στο μέλλον.

Εγώ νομίζω.

Δίπλα που το σπίτι μου εν μια οικογένεια. 4 άτομα. Οι γονιοί δουλεύκουν τζαι τα "μωρά" σπουδάζουν. Πριν 2 χρόνια, όταν επήε και η κόρη να σπουδάσει μετά το γιο, οι γονιοί εγοράσαν ένα σκυλάκι για να έχουν παρέα τωρά αφού ήταν να λείπουν οι μιτσιοί.

Ο γιος και η κόρη ενθουσιάστηκαν, τέλειος, τι όμορφος, τι ράτσα είναι πεκινουά ,α εν ζηλιάρικα τα πεκινουά,να ρτει σπίτι κόσμος να το δει, να το πάρουν για καφέ κλπ κλπ.

2 χρόνια μετά.

Το σκυλάκι κάθεται έξω στον κήπο ούλλη μέρα.Κανένας εν ασχολείται μαζί του εκτός που την ώρα που η βιετναμέζα βάλλει του φαί, όταν αγοράζουν το φαί του και όταν το παίρνουν στο γιατρό (για το τελευταίο δεν παίρνω και όρκο.)

Όποτε με δει, κουνά την ουρά του και προσπαθεί να σκαρφαλώσει τα κάγκελα.Σφίγγεται η καρδιά μου , αλήθεια έτσι που το θωρώ.Μια φορά επήα στα κάγκελα να το χαιδέψω να παίξουμε λλίο τζαι εφκήκε η Βιετναμέζα,είδε με καλά καλά τζαι είπε : Δις νοτ γιορς.

όι εν γιορς που φοάσαι να του κοντέψεις τζαι ούλλη μέρα εν δημμένος στα κάγκελα σαν να ήταν πιτμπουλ. 

Προς ιδιοκτήτες σκυλιών: ενεν αξεσουάρ.Ούτε επένδυση. Εν πλάσμα. θέλει σημασία όσο θέλετε τζαι σεις.Επειδή εν σας ξατιμάζει εν σημαίνει ότι εν το παρακάμνετε.Κάμετε του τζαι εσείς λλίη παρέα.

p.s. Η Βιετναμέζα που φοάται τους σσύλλους εν πιάνεται για παρέα. 

Εγώ νομίζω εννά τον κλέψω.