Ατάκες από παλιές ελληνικές ταινίες...

Με τις παλιές ελληνικές ταινίες που έχουμε σπίτι μπορούμε να ανοίξουμε εξειδικευμένο DVDάδικο.Ούτε εγώ ξέρω πόσες έχουμε! Εν πολλές πάντως. Εμεγάλωσα με Αλίκη,Σταυρίδη,Παπαγιαννόπουλο,Ξανθόπουλο κλπ.Οι διάλογοι σε κάποιες ταινίες είναι αξεπέραστοι!

Ηλιόπουλος: Να μπορούσα να χωθώ κάτω από τα φουστάνια σας.

Προκοπίου: Σα δε ντρέπεστε.

Ηλιόπουλος: Όχι. Όχι γι'αυτό που φαντάζεστε.Για να μη με βλέπει η σπιτονοικοκυρά.Για το νοίκι.

Προκοπίου: Πρωτομηνιά αύριο ε;

Ηλιόπουλος: Καταλάβατε τώρα γιατί θέλω να χωθώ κάτω από τα φουστάνια σας;

Προκοπίου: Ναι.Για το νοίκι.

Ηλιόπουλος: Όχι για το νοίκι.Γι'αυτό που φαντάζεστε.

"Οι κυρίες της Αυλής"

Τσαγανέας: Μα πού ακούστηκε βεβαίως-βεβαίως,ο πρώτος τυχόν Φλωράς να σηκώνει το χέρι του και να χτυπά μια Παπασταύρου.Την κόρη του Θεμιστοκλέους Παπασταύρου.Του Θεμιστοκλέους βεβαίως-βεβαίως.

"Το ξύλο βγήκε απ'τον παράδεισο"

Ρίζος: Καλώς τον κύριο Νεόκοσμο.Πώς από δω;

Αυλωνίτης: Ήρθα να πάρω κανένα...βιβλίο βρε παιδί μου.

Ρίζος: Βιβλίο εσύ;Μπας και ξεκίνησες για κανένα μπακαλιάρο κι έκανες λάθος;

Αυλωνίτης: Όχι αδερφέ.Ένα βιβλίο,έτσι ...για να περνάω την ώρα μου.

Ρίζος: Βιβλία πασατέμπους,δεν έχουμε.

Αυλωνίτης: Ένα βιβλίο τελοσπάντων,για να με ωφελήσει.

Ρίζος: Να σου δώσω την "Αμαρτωλών Σωτηρία";

Αυλωνίτης: Όχι ρε παιδάκι μου τόσο νηστίσιμο.Κάνω που κάνω δίαιτα,δεν έχεις κάτι πιο ορεκτικό;

Ρίζος: Ορεκτικό;Ρε,δεν παρατάμε τα βιβλία,να παραγγείλω δυο ουζάκια;

"Ο θησαυρός του μακαρίτη"

Φέρμας: Είστε διπλωματούχος της αγγλικής;Δύσκολη γλώσσα η ρημάδαΕγώ απορώ πως συνεννοούνται μεταξύ τους!

"Καλώς ήρθε το δολλάριο"

Σύζυγος: Τι έχει γιατρέ μου;

Βουτσάς: Οξεία περιδρομίτιδα.Μετά το έκτο πιάτο,πρέπει να σταματάει.

Συζυγος:  Μα της το λέω και δε μ'ακούει.

Βουτσάς: Να της βάζετε έμπλαστρο.

Σύζυγος: Πού;

Βουτσάς: Στο στόμα.

"Ο ψεύτης"

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Έτσι που καταντήσαμε δε μπορώ να χαρώ τίποτα. Απ΄ τη μια η κόρη μου αρραβωνιάστηκε αυτό το σαχλαμάρα που όλο σαλιαρίζει, απ΄ την άλλη εσύ το ΄χεις ρίξει στην κοσμική ζωή και στο χαρτί... Τι απόμεινε για το φουκαρά τον Αποστόλη; Όχι, σε ρωτάω, τι απόμεινε;
Μπεάτα Ασημακοπούλου: Εγώ Στόλη μου, δε σου φτάνω εγώ;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Εσύ παντρεύτηκες τους βαλέδες και τους μπαλαντέρ!"Για ποιον χτυπάει η κουδούνα;"

Μαρία Μπονέλλου: Μήπως είναι πολύ τολμηρό που ήρθα;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Μα τι λέτε! Η τόλμη είναι αρετή της νιότης!
Μαρία Μπονέλλου: Μα δε λένε ότι η νεότης πρέπει να είναι σεμνή;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Μπα... Αυτά τα λένε όσοι δεν είναι πια νέοι!"Κάτι κουρασμένα παληκάρια"

Γιώργος Κωσταντίνου: Δε μου λες; Εσείς [κομπιάζει] εδώ φτιάχνετε ένα που είναι, έτσι όλο σαντιγύ, που έχει από κάτω σοκολάτα... όχι, από πάνω σοκολάτα... και έχει πάλι το... και είναι όλο [κομπιάζει] μέσα σ΄ ένα γυάλινο μπωλ...
Σερβιτόρος: Ααα, προφιτερόλ κύριε!
Γιώργος Κωσταντίνου: Πώς το ΄πες;
Σερβιτόρος: Προφιτερόλ.
Γιώργος Κωσταντίνου: Φροφιτερόλ...
Σερβιτόρος: Όχι φροφιτερόλ, προφιτερόλ.
Γιώργος Κωσταντίνου: Τροφιτερόλ...
Σερβιτόρος: Όχι τροφιτερόλ, προφιτερόλ κύριε. Να σας το μάθω...
Γιώργος Κωσταντίνου: Όχι... Δε θέλω να το μάθω... Θέλω να το φάω!"Χτυποκάρδια στο θρανίο"

"Τι τριάντα τι σαράντα τι πενήντα"

Μπάτλερ: Μαθήματα αριστοκρατικής συμπεριφοράς: Θέλω να δω πως θα καθαρίσετε και θα φάτε τον αστακό.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί βρε παιδάκι μου με αρχίζεις από τα δύσκολα; Τον αστακό ούτε ο καρχαρίας δεν μπορεί να τον φάει. Φέρε μου ένα γιαούρτι με το κουτάλι να δεις για πότε το τρώω...
"Ένας τρελός τρελός Βέγγος"

Ηλιόπουλος: ( μια κοπέλα ταϊζει ένα σάντουιτς σ’ έναν απίστευτα ευτραφή κύριο).Τη βλέπεις αυτή; …Ε, μην κοιτάς έτσι… Πολλά λεφτά σου λέω. Πολλά λεφτά…
Αλεξανδράκης: Εφοπλίστρια;
Ηλιόπουλος: Όχι. Κτηνοτρόφος.
Αλεξανδράκης: Κτηνοτρόφος;
Ηλιόπουλος: Έχει παντρευτεί αυτό το κτήνος… και το τρέφει.

"Το δόλωμα" 

Κυρία: Σας αρέσει ο Σεφέρης;
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Τι να σας πω... Δεν τον έχω δει από κοντά. Προτιμώ το Μπιθικώτση!
Άλλη κυρία: Ας αφήσουμε τους σύγχρονούς. Ο Σολωμός σας αρέσει;
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ούουου. Με μπόλικο λεμονάκι και αλατάκι είναι εξαιρετικός..
"Το δόλωμα"

Νίκος Σταυρίδης: Βρε συ!
Γιάννης Γκιωνάκης: Τι με θέτε;
Νίκος Σταυρίδης: Ποιος καθόταν εδώ;
Γιάννης Γκιωνάκης: Που;
Νίκος Σταυρίδης: Σ' αυτό εδώ το τραπέζι.
Γιάννης Γκιωνάκης: Στο τραπέζι; Κανένας! Κάθονται στα τραπέζια οι άνθρωποι; 
"Tα κίτρινα γάντια"